Minggu, 14 Juni 2015

Tubuh Pengap berjejal dosa




dari sudut-sudut gelap 
ku susuri dengan merayap terengap-engap
gelap membuatku buta akan indah hari esok
kemanakah kaki ini akan berpijak
siapapun menolak
pun bumi masih saja membungkam malam
jangan tanya lagi kapan datangnya siang
temui lah Tuhan mu
mohon ampunlah padaNya
akan tubuh pengap yang berjejal dosa
tubuh yang tak kau jaga dari zina
yang tak kau jaga dari membohongi orang tua
yang tak kau jaga dari gemerlapnya dunia
karena terbiasa
jangan biarkan hidup sia-sia
adalah siksa Tuhan tiada terkira
bertaubatlah sebelum berjemputkan keranda

Selasa, 31 Maret 2015

Pranatacara adicara tedhak siten

Nama   : Nailufar Halilatul. A
Nim     : 2601413101
Rombe : 04


Assalamu’alaikum Wr.Wb
Katentreman, kawilujengan, kabahagyan  mugi kajiwa kasarira kula panjenengan sadaya waradin sagung dumadi.
Nuwun, sanggyaning para sesepuh ingkang pinundhi-pundhi. Para tamu kakung putri, para mudha wredha ingkang tansah ing suka basuki.

            Linambaran kanthi muji syukur wonten ngarsanipun Gusti Allah Ingkang Maha Agung, ingkang sampun paring pinten-pinten rahmat kaliyan hidayahipun. Katitik ing wekdal punika, kula panjenengan sedaya saged makempal wonten ing dalemipun Bapak Suhendro saperlu mengeti adicara tedhak siten kangge putranipun, inggih punika dhik Agung.
            Para tamu kakung putri ingkang winantu ing pakurmatan. Sak derengipun adicara tedhak siten dipunwiwiti, kula minangka pambiwara badhe nglantaraken rantaman adicara tedhak siten ing sonten punika :
Sepisan                        : Pambuka
Kaping kalih                : Atur Pambagyaharja saking sohibul hajat
Kaping tiganipun        : Acara inti inggih punika tedhak siten
Kaping  sekawan         : Panutup

Bapak Ibu saha para tamu sedaya ingkang winantu ing pakurmatan
Mekaten rantaman adicara Tedhak Siten ing sonten menika. Sakderengipun adicara dipunwiwiti sumangga sareng-sareng maos basmallah langkung rumiyin: Bismillah hirahmannirrohim.
Bapak saha Ibu ingkang winantu ing kamulyan
Menggah titilaksana adicara sak lajengipun inggih punika atur pambagyaharja dening Sohibul hajat Bapak Suhendro, Katur Panjenenganipun Bapak Agus, kula sumanggaaken.
Nuwun.

Wassalamu’alaikum Wr.Wb

Rabu, 25 Maret 2015

Mandeg

Dening : Nailufar Halilatul Aniskurli

Saya suwe saya judeg
Meruhi lakumu sing ajeg, 
Ora tau bisa jejeg 
Owalah Cah, kapan anggonmu bisa teteg? 
Idu iki nganti ora bisa ka eleg 
Nahan tatu nganti ndredeg 
Kaya-kaya mak jenggirat kepengin ngadeg 
Banjur njerit sejatine "AKU KEPENGIN MANDEG"

Selasa, 06 Januari 2015

Gunungan


GUNUNGAN utawa kayon sajrone gelaran wayang kulit ora mung digunakake dhalang minangka piranti kanggo njangkepi crita supaya bisa lumaku kanthi samesthine. Nanging, luwih saka iku nduweni maksud lan kekarepan: tanpa gunungan, wayang kulit ora bisa diparagakake. Ora bakal ana kauripan, ora bakal ana crita wayang.
Kepriye lire? Kita asring mangerteni, nalika ki dhalang durung munggah sasana pentas, nalika para pengrawit wus miwiti gendhing-gendhing manguyu-uyu, gunungan wis ditancepake ana tengah kelir. Wektu iku, dunya durung ana crita.
Dunya saisine nalika durung ana manungsa temtu isih wujud alam liar. Ora beda kaya digambarake sajrone gunungan, ana wit gedhe, kewan awujud ula, macan, bantheng, manuk, kethek. Saliyane iku uga ana buta sing cacahe loro lagi njaga gapura.
Sawise gendhing patalon rampung diungelake lan ki dhalang wus mapan, kayon dijabud saka gedebog. Nembe sawise iki, urip lan crita lagi diwiwiti dening ki dhalang sing ora liya diibaratake minangka “titahe Gusti”. Sawise dijabud, gunungan banjur ditancepake ana kiwa lan tengene ki dhalang. Nalika iku, urip lagi ana, crita lagi diwiwiti.
Ora mung kanggo dipajang, kayon uga bakal digunakake maneh kanggo misahake pathet sajrone crita wayang: ana pathet nem, sanga, lan manyura. Saliyane iku, kayon digunakake kanggo kabutuhan adegan khusus, kaya nggambarake segara, alas, utawa mbedakake adegan siji lan liyane.

Filosofi Gunung
Yen disawang saka wujude, kayon ora liya kajaba niru wujude gunung. Sacara filosofis, pucuk gunung sing lincip nggambarake sapa wae sing gelem ngupaya bakal nggayuh karaharjan sanajan pancen angel bisa nganti pucuke. Pancen ora gampang lan merlokake pangurbanan supaya bisa tekan pucuke.
Nyawang pucuke gunung, ora liya tansah eling marang tujuan sing wis dadi kekarepan sing kudu tansah diudi. Pancen ora gampang tekan kana amarga akeh godha lan rubeda. Nanging yen wis tekan pucuk bakal bisa nyawang ngisor kanthi rasa marem amarga wis nglakoni akehe panandhang.
Sajrone gunungan wayang kulit mesthi digambarake ana wit, manuk, lan ula. Iku ora liya kejaba manungsa gunung saisine tansah kepengin dijaga. Gunung minangka peparing saka Gusti kang ora kinira. Ora bisa dibayangake uripe manungsa tanpa gunung saisine.
Prof Stephen Oppenheimer, peneliti saka Universitas Oxford Inggris, ngandhakake yen wit, manuk, lan ula minangka sumber saka kauripan. Sajrone buku Eden in The East: Benua yang Tenggelam di Asia Tenggara (1998), piyambake nyerat yen nalika bumi isih ana ing jaman es, wit-witan satemene dadi punjere urip.
Thukule wit mratandhani yen lemah subur. Saka wit, wektu iku manungsa bisa dhahar buah. Yen manuk lan ula, miturut Prof Stpehen, nyimbulake Sing Gawe Urip. Manuk iku sejatine nggambarake langit lan sipate wong lanang. Suwalike, yen ula minangka wujud bumi lan nduweni sipat wadon. Yen wit-witan, manuk, lan ula bisa kumpul, bumi bakal subur.
Saliyane iku, ana buta loro sing lagi nyekel gada. Sing sapa wae kepengin munggah ana pucuke gunung, kudu ngadhepi buta sing wengis. Wujud yen pancen ora gampang bisa nggayuh kamulyan. Ana uga sato kewan kayata macan, bantheng, lan kethek. Kabeh bisa urip bebarengan ana sajrone gunung.
Saiki, gunung wis seseg dening manungsa, kelebu kabeh kekarepane. Wit lan kewan dadi kurban. Ora itungan maneh lan embuh nganti kapan kabeh mau dadi kurbane manungsa. Yen wis kaya mangkono, kita mung bisa nyawang tanpa bakal bisa tekan pucuke gunung


http://jawa.unnes.ac.id/esai/kayon/

Senin, 05 Januari 2015

Blangkon

Blangkon iku sajinis panutup sirah kanggo wong priya sing kagawé saka bahan kain bathik utawa lurik. Blangkon sejatiné wujud modhèrn lan praktis saka iket. Ing busana tradhisional adat Jawa lan adat Sundha blangkon dianggo minangka pasangan karo busana beskap. (miturut Wikipedia)

Jinis-jinis blangkon iso mbok woco ing ngisor iki:
Ana sawetara jinis blangkon miturut adat ing papan panggonan tinamtu. Jinis blangkon antara liya:

1.    Blangkon Sala, saka bahan bathik ora nganggo mondholan (trèpès).
2.    Blangkon Yogya, nganggo mondholan.
3.    Blangkon Kedhu.
4.    Blangkon Banyumas.
5.    Blangkon Sundha, saka bahan bathik, ora nganggo mondholan.

Mondholan, iku wangun sing njendhol ing samburiné blangkon, makili modhèl rambut priya sing kerep dibundhel ing mburi. Blangkon modhèl trèpès, iku wujud sing umum blangkon gagrag Surakarta. Gaya iki minangka modhifikasi saka gaya Yogyakarta, amarga akèh-akèhé priya saiki arambut cendhak. Modhèl trèpès iki digawé kanthi njait langsung mondholan ing bagéan mburi blangkon. Saliyané saka suku Jawa , ana uga sawetara suku sing migunakaké panutup sirah sajinis blangkon nanging béda wujudé, yaiku suku Sundha, suku Madura, suku Bali, lan sapanunggalané.


Wayang Kulit


Wayang Kulit iku salah sawijining pagelaran wayang ingkang mbabaraké lakon mahabharata utawa ramayana sing wayangé digawé saka kulit. Jinising wayang iki kang paling disenengi ing Tanah Jawa. Wayang iki digawé saka kulit kang ditatah lan diéntha kaya déné manungsa. Umumé wayang kulit nglakonaké lakon Wayang Purwa, nanging ana uga kang nganggo Crita Menak lan Babad Tanah Jawa, crita agama (Kristen, Buddha), perjuwangan, lan manéka warna crita liyané.



Wayang kulit dilakokaké ing layar putih kang sinebut kelir. Déné wayang-wayang kuwi ditancepaké ing debog ana ing sisih tengen lan kiwané dhalang. Gamelan kang ana ing sisih mburi ngiringi pagelaran iki. Pagelaran wayang wis diakoni déning UNESCO ing tanggal 7 November 2003, dadi karya kabudayan kang édi péni ing babagan crita dongéng lan warisan kang berharga banget (Masterpiece of Oral and Intangible Heritage of Humanity). Suwaliké,UNESCO nyuwun supaya Indonesia njaga (preserve) warisan kuwi. 


Panyebaran 

Wayang iki ora mung sumebar ing Jawa waé, nanging uga ing tlatah liya ing Nuswantara. Wayang kulit sumebar ing tanah Jawa lan uga pérangan liya ing Nusantara, nanging wayang iki luwih disenengi dening wong Jawa Tengah lan saperangan Jawa Wétan. Ing antarané panggonan siji lan liyané duwé gagrag dhéwé-dhéwé, sing paling gedhé yaikuGagrag Ngayogyakarta lan Gagrag Surakarta. Gagrag Banyumas lan Gagrag Pesisiran uga kondhang ing tlatahé dhéwé.

Ing jaman saiki, pagelaran wayang antuk owah-owahan. Campursari lan dhagelan mlebu ing antarané pagelaran mau. Amarga wayang uga wis mlebu dadi acara televisi, suwéné pagelaran kang asliné sewengi bisa dikurangi dadi sawetara jam waé.

Wayang kulit uga asring sinebut wayang purwa. Sumber caritané yaiku saka kitab Mahabharata lan Ramayana kang ditulis déning Mpu Sedah, Mpu Panuluh, lan Mpu Kanwa.


Minggu, 04 Januari 2015

Kérata basa


Kérata basa ugi sinebat jarwa dhosok. Kérata ateges asal usul tegesing tembung. Kerata basa ateges bab negesi suraosing tembung awewaton asal utawi mula-bukanipun, limrahipun kapirid saking wewancahanipun, kapendhet sunduk prayoginipun. Jarwa mengku teges wedharan utawi katrangan, déné dhosok mengku pikajeng ndhesek, nyodohakaken majeng. Jarwa dhosok kenging dipuntegesi katrangan menggahing tembung sarana dipunkinten-kinten utawi miturut pikajengipun ingkang nerangaken.

Tuladha: 
Bapak = bab apa-apa wis pepak (pepak kawruh lan pengalaman). 
Batur = embat-embataning tutur. 
Bocah = mangane kaya kebo, pagaweane ora kecacah. 
Brekat = mak breg diangkat. 
Cangkir = dianggo nyancang pikir. 
Cengkir = kencenging pikir. 
Copet = ngaco karo mepet-mepet. 
Denawa = ngeden hawa (nguja hawa napsu). 
Desember= gedhe-gedhene sumber. 
Garwa = sigaraning nyawa. 
Gedhang = digeget leh bar madhang. 
Gelas = yèn tugel ora bisa dilas 
Gethuk = yen digeget karo manthuk-manthuk. 
Gerang = segere wis arang. 
Guru = digugu lan ditiru. 
Gusti = bagusing ati. 
Jungkat = majuning tekat 
Kaji = tekade mung siji(ngantebi panembahe marang Gusti Allah). 
Kathok = diangkat sithok-sithok. 
Kodhok = teka-teka ndhodhok. 
Krikil = keri ing sikil. 
Kuping = kaku njepiping. 
Kupluk = kaku nyempluk. 
Kursi = yen diungkurake banjur isi. 
Ludruk = gulune gela-gelo, sikile gedrag-gedrug. 
Maling = njupuk amale wong sing ora eling. 
Mantu = dieman-eman meksa metu. 
Perawan = yen pepara (lelungan) kudu wayah awan. 
Saru = kasar tur kleru. 
Sekuter = sambi sedheku mlaku banter. 
Sepuh = sabdane ampuh. 
Simah = isining omah. 
Sirah = isining rah. 
Siti = isi bulu bekti. 
Sopir = yen ngaso mampir (ing warung). 
Sruwal = saru yen nganti uwal. 
Tandur = nata karo mundur. 
Tapa = tatane kaya wong papa. 
Tarub = ditata dimen murub. 
Tebu = antebing kalbu. 
Tepas = titip napas. 
Tuwa = ngenteni metune nyawa ; untune wia rowa. 
Wanita = wani mranata. 
Wedang = dianggo gawe kadang. 
Weteng = ruwet tur peteng.